Rob van Veen: Leiderschap

Hoe je leiderschap definieert is mede afhankelijk aan welke kant van de gespleten maatschappij in Nederland je staat.

Twee groepen ieder met haar eigen vlag. De kleuren laten een zeer recent historische verbondenheid zien. Neem de VVD.

De partij die zich rondom verkiezingen altijd opwerpt als dé partij voor een sterk bestuur om dat op de donderdag na de verkiezingen alweer te zijn vergeten. Grote woorden, weinig daden partij.

Maar goed, ‘wij’ stemmen massaal op Rutte. Waarom? Werkelijk geen idee! Ideeën heeft hij zelf mijnsinziens ook maar heel beperkt.

Daarnaast de tweede liberale partij van Nederland, D66 met haar naïeve kijk op de mensheid. Dé partij die in een paar jaar Nederland wil redden. Redden van wat eigenlijk?

Het stikstofprobleem? Is er iemand binnen die partij die het één boer uit kan leggen? Waarom moeten de boeren opdraaien voor een probleem die wij blijkbaar met z’n allen hebben gecreëerd. 

Waarom niet beginnen met de luchtvaart, de groot industrie, het verkeer in algemene zin?

Of iets minder natura 2000 gebieden in stand proberen te houden. Nederland is toch veel meer dan een verzameling natuurgebieden?

Iets met achterbannen met veel netwerkkracht? Oftewel lobbyisten met een té nauwe band met de macht. Waar is de macht van de gewone man gebleven?

Waarom alleen VVD en D66 noemen? De rest speelt op dit moment geen enkele rol van betekenis. Wij zijn dus overgeleverd aan Rutte en Kaag.

Geen nieuw leiderschap, maar armoe troef. Hoe heeft het toch zover kunnen komen? Een ooit sociaal en altijd naar oplossingen zoekend volk is verdeeld als nooit te voren. Verdeeld door wanbeleid en arrogantie.

Of je nu Corona of Groningen neemt, het toeslaggenschandaal, stikstof of doorschieten in de onbedwingbare drang om het vluchtelingenprobleem hier ter plaatse op te lossen.

Nederland moet natuurlijk humaan en helpend zijn, maar de manier waarop wij dat doen mag van mij wat minder naïef en veel strenger georganiseerd. 

Rutte blijft het een gaaf land vinden.

En dat is het natuurlijk ook voor mensen die het financieel goed hebben. Mensen zoals ik inderdaad, maar politiek voer je niet voor jezelf, maar voor hen die een beetje overheid nodig hebben om het hoofd boven water te houden.

En ja, dat mis ik ook bij de landelijke tak van mijn eigen PvdA. Daarom ben ik ook enkel 100% lokaal PvdA.

Leiderschap met visie en zonder lege woorden en wat minder joviaal gedrag is wat wij nodig hebben. De polder, naar elkaar luisteren en daar beleid op maken.

Degene die daarna proberen om voor eigen gewin de boel bewust te ontwrichten heel hard aanpakken.