Rob van Veen: Kerstoverwegingen
Door Rob van Veen – 23 december 2021

Hebben jullie dat ook? Dat je eind van het jaar als vanzelf terugdenkt aan wat er nu weer allemaal is gebeurd. Zo adviseerde iemand mij jaren terug om juist in de periode tussen Kerst en Oud en Nieuw eens te beschouwen wat je op dit moment van je leven allemaal doet en of je dat volgend jaar ook weer zo wilt gaan doen.
Als je de keus hebt hoor ik sommige denken.
Waar natuurlijk, maar ook te vaak als excuus gebruikt om maar niet te veranderen. De Kerst als melancholisch ijkpunt van het jaar. Van het leven. In onze tijd hebben wij redelijk veel grip op wat wij willen in en met ons leven. Meer dan onze ouders hadden denk ik. Over het leven zelf daarentegen hebben wij echter maar weinig regie.
Alweer vijf jaar geleden kwam mijn lieve Lia zomaar uit het niets te overlijden. Een bizarre film, die ik minuut tot minuut terug kan draaien. Van paniek, oerpijn en totale machteloosheid. Vijf jaar verder en verder gegaan. Zoals Lia van mij geëist zou hebben.
Mijn eerste column na het overlijden van Lia kreeg de naam ‘Vanzelfsprekend’. Dat niets, maar dan ook niets vanzelfsprekend is in het leven. Onze kracht is om te beseffen dat er veel stil verdriet en eenzaamheid is. Onder ouderen, maar zeker ook onder jongeren.
Jongeren zijn wat mij betreft de huidige kwetsbaren in deze vreselijke coronatijd. Hun leven staat al veel te lang op slot. Ontwikkelen van een onbezonnen puber tot een volwassen mens hoort toch een andere route te lopen. Ik heb echt met ze te doen.
Laten wij ze allemaal een beetje in de gaten houden de komende tijd.
Voor mezelf zie ik het komend jaar met heel veel plezier tegemoet. Zoals gezegd heb ik gekozen het leven weer vol te omarmen en dat heeft geresulteerd in een heus huwelijksaanzoek. Helma heeft gelukkig ja gezegd. Als corona ons een beetje goed gezind is zeggen wij in mei volgend jaar ja tegen de ambtenaar en bovenal tegen elkaar en het leven.
Het leven dat gevierd moet worden. Dat is een schuld die wij hebben ten opzichte van hen die er helaas niet meer mogen zijn.
Ik wens jullie een liefdevolle Kerst en vraag jullie, net als vijf jaar geleden, om elkaar een beetje in de gaten te houden.

Geef een antwoord