Jan Willem Beek: ”Defensie beschermt niet”

Defensie beschermt wat haar dierbaar is. Herwijnen valt daar niet onder.

Er is al veel geschreven over de eventuele plaatsing van een krachtige radarinstallatie in Herwijnen. Het laatste woord daarover is nog lang niet gesproken. Ook niet op deze plek. We gaan ermee door tot de radar er niet staat!

VVD-staatssecretaris Christophe van der Maat is staatssecretaris van Defensie. Hij heeft bewezen dat democratie niet opgaat wanneer het gaat om het vinden van een geschikt plekje voor een nieuwe radartoren in Nederland. De Tweede Kamer had eerder duidelijk laten weten dat zij geen radar wil in Herwijnen. Dus, denk je, die komt er ook niet. Democratie weet je wel, ons hoogste orgaan heeft gesproken. Tot onverwachts een motie werd aangenomen voor plaatsing. Jonkvrouw Kasja Ollongren (D’66) is de minister. Zij is dus eindverantwoordelijk voor het algemene Defensiebeleid. En voor de uitvoering daarvan. Van haar horen we helemaal niets. Duidelijk geen ‘Chefsache’.

‘Defensie beschermt wat ons dierbaar is’, dat is de slogan waarmee ‘het leger’ naar buiten treedt. Een echte voor de hand liggende softe reclamekreet, ik had hem zelf kunnen verzinnen toen ik nog actief was in de reclamewereld. Al had ik hem dan beslist niet verder doorverteld. Daarna komt: ‘We beschermen wat ons Nederlanders dierbaar is, een wereld waarin mensen in vrijheid en veiligheid kunnen leven’.

Ik lees het toch goed: een wereld waarin mensen in veiligheid kunnen leven? Defensie heeft dus oog voor de hele wereld behalve voor de inwoners van Herwijnen? Ik haal nog even wat informatie aan van de stichting ‘Niet Nog een radar in Herwijnen’. (Nog, want er staat namelijk al een radarantenne van het KNMI iets verderop in de polder). De stichting zegt: ‘het ene na het andere onderzoek wijst aan dat langdurige blootstelling aan straling, zelfs als die zwak is, tot diverse lichamelijke en geestelijke klachten kan leiden.’

Niets is 100% bewezen, er zijn vele aannames, Herwijnen kent een aantal ALS-patiënten dat onevenredig hoog is, ook het drukke scheepvaartverkeer op de Waal werkt met radars. De bebouwde kom van het dorp valt ruim binnen de gevarenzone… eigenlijk zijn er alleen maar argumenten om de radar juist niet in Herwijnen te plaatsen. Bovendien, de elektromagnetische straling van de radar waar het hier om gaat, wordt in veel beschaafde Europese landen helemaal niet toegestaan. Defensie staat niet in voor de veiligheid van omwonenden. Dat kan ze ook niet, want er is nog veel te weinig bekend over deze materie.
Op het stukje grond waar het om gaat stond eerder een radar t.b.v. het luchtverkeer. Deze is al vele jaren geleden afgebroken. Die grond is in het bezit van Defensie. Gewoon dat laatste feit is duidelijk het argument om voor die plek te kiezen. Lekker makkelijk. Verder kijken hoeft niet meer. Blijven we nu doorzeuren over die radar? Het antwoord is ja!

‘Niet Nog een radar in Herwijnen’ gaat in beroep bij de Raad van State, de hoogste algemene bestuursrechter van Nederland. Er gaat waarschijnlijk heel wat tijd overheen tot deze tot een uitspraak is gekomen. Wanneer Defensie die tijd gebruikt om nog eens serieus om zich heen te kijken, zijn we straks misschien allemaal blij dat het leger haar slogan ‘beschermen wat dierbaar is’ helemaal zelf heeft waargemaakt. Door het vinden van een locatie waar we allemaal beter van worden.