De Raad op tournee

De gemeenteraadsleden gingen afgelopen zaterdag ‘on tour’: met z’n allen op tournee dus. Normaal gesproken wordt bij een tournee getoond wat je kunt in de vorm van zang, dans, tekst of andere kunstige uitingen en horen daar uitverkochte zalen, ontmoetingen met fans en paparazzi fotografen bij, maar die ontbraken. De raadsleden gingen kijken naar wat anderen aan hén wilden tonen.

De eerste stop was bij een jonge fruitteler in onze gemeente die samen met zijn ouders hun traditionele fruitbedrijf om had getoverd tot een biologisch fruitbedrijf omdat hij mee wilde gaan met de veranderende inzichten op het gebied van natuur, milieu en biodiversiteit. Drie jaar deed hij erover om zonder kunstmest en met biologische gewasbescherming het bedrijf in stappen opnieuw op te bouwen. Ze kregen daarbij advies van Gerjan Brouwer van Delphy Advies Wageningen. Vol enthousiasme deelde ook zij haar kennis met ons over technieken voor verbetering van de bodem, over het inzetten van insecten om verantwoord plagen en ziekten tegen te gaan, over roze peerluizen en metselbijen. De zin die me het meeste bijbleef van de fruitteler: ‘nu ik biologisch boer, word ik het ook.’

Het tweede bedrijf waar we op het erf uitstapten was ook een familiebedrijf maar wel bijna drie keer zo groot als het eerste en bovendien wordt het binnenkort met nog meer hectares uitgebreid. Ook deze fruitteler gaat met zijn tijd mee en hij vertelde enthousiast over de toekomst van robotisering, over nieuwe soorten onderstammen, schurftresistente rassen, kleurvastheid en de toenemende vraag naar zoetere appels. Hij legde uit dat bij de traditionele fruitteelt ook steeds bewuster met gewas-beschermende middelen omgegaan wordt zoals bijvoorbeeld stokjes met seks-feromonen om insecten mee te bestrijden en boom-specifieke behandelingen waarbij kwalen en ziektes lokaal worden aangepakt.

Op de terugweg ontspon zich in de bus een gesprek met mijn buurman en we bewonderden de ongelooflijke hoeveelheid kennis die de beide ondernemers met veel passie en liefde voor hun vak met ons hadden gedeeld. We spraken over het veranderende klimaat dat steeds warmer, droger én natter wordt en waarvan een recente hagelbui onlangs weer eens het bewijs was. Hoe verschillend beide telers hun appels en peren en de rivierklei waarin zij staan ook behandelen, ze hadden allebei schade geleden. De noodzaak om met de hele keten, van veredelaar tot fruitteler een visie te ontwikkelen over hoe we ook in de toekomst vol trots West Betuwe als dé fruitgemeente verantwoord op de kaart kunnen blijven zetten zonder de natuur nog meer te intimideren, wordt elk uur urgenter. En ook wij, de consumenten, spelen daarbij een rol.

Ik nam een hap van de appel die we van de laatste teler hadden gekregen. Er zat een bruin gaatje in. Misschien wel van een hagelbui of van een ongewenst beestje. De appel smaakte heerlijk.